Vandaag de derde dag van de races die woensdag zij gestart.

woensdag was een dag met erg weinig wind, 3-9 knopen. Met ons materiaal kunnen we vanaf 8 knopen planeren en een windgat van 6 knopen kan je, als je al planeert door komen. Helaas hebben we dus ook stukken geparkeerd gestaan ( oftewel door te weinig druk in het zeil niet kunnen planeren. Maar goed als de organisatie het startsignaal geeft dan ga je varen.

Mijn eerste race was een zware race, met dit soort lichte windomstandigheden moet je er bij de start bijliggen anders ben je de sjaak, ik was de sjaak…… Ik starte in de tweede lijn, niet omdat ik dat wilde maar omdat ik te laat gas gaf en daardoor in de valse wind van anderen kwam. Een slechte start dus.

In het eerste kruisrak dus snel overstag gegaan om vrije wind op te zoeken, maar…. Op het Gardameer is er alleen wind langs de walzijde van het meer. Door mijn vrijwaren ging ik dus juist het meer op en jawel hoor na overstag gegaan te zijn stond ik geparkeerd. Aan de walzijde was net weer een vlaag en zo goed als het hele veld voer voor me langs….
Maar goed, niet getreurd, naar de walzijde varen en gas geven. Het bizarre was dat je bij boei 1 nagenoeg geen wind had en dat je deze boei echt alleen maar vanaf de walzijde aan kon varen. Vanaf de andere kant was je zeker dat je geparkeerd zou komen te staan.

Gelukkig ga ik ruime wind heel goed en zo kon ik toch weer een aantal inhalen. Uiteindelijk toch nog een 15e plek van de 35.

Race twee,
De fout van de eerste start nog in het geheugen lag ik er bij de tweede race scherp bij, de wind was nog lichter geworden en ik kon bijna geen druk opbouwen om te planeren. Nu heel scherp gestart en als een van de eersten het kruisrak in, mooi, dat is een betere uitgangspositie. Vol vertrouwen naar de wal gevaren en daar geklapt naar de andere kant. Ik kon een schitterend tweede rak maken over stuurboord en in gedachten de lijn doortrekkend zou ik 100 meter naast boei 1 uitkomen. Volle vaart vooruit. Er waren inmiddels twee surfers die mij hadden bijgehaald. Ik weet niet hoe maar ze gingen gewoon harder (nog maar es over nadenken later).
Markus Poltenstein, een kennis vorig jaar opgedaan in Skive, Denemarken,, was een van de twee die mij hadden bijgehaald. Op nog een 500 meter van de boei ging Markus over stag en ook voor mij gold dat de wind wat lichter werd en we wellicht beter een slag naar de wal konden maken. Nadat ik overstag was gegaan zag ik het al…… In al m’n enthousiasme over de mooie stuurboord slag toch weer te ver doorgevaren, ik stond stil in een windgat, zo ook Markus. Een paar minuten stil staan is genoeg voor de concurrentie om je voorbij te gaan als zij nog wel planeren en zo zag ik inderdaad een groot deel van het deelnemersveld aan me voorbije gaan.

Markus had inmiddels weer druk en kon planeren naar de wal. Zodra hij zag dat in naar de boei kon ging ie overstag en opnieuw stond ie geparkeerd….. Markus liet duidelijk horen dat hij er niet blij mee was…… Ook ik had inmiddels weer druk en maakte een hele lange slag naar de wal. Ik heb boei 1 wel 200 meter overzeild maar wetende dat er weinig wind stond wilde in niet ook geparkeerd komen te staan. Markus stond nog steeds stil. Ik kon net aanpikken in een vlaag en maar net planerend naar boei 1, maar goed dat ik de boei ruim had overzeild want enige hoogte kon ik niet meer varen. Na boei 1 gerond te hebben kon ik in dezelfde vlaag (beter tocht genoemd) toch weer in plane komen, Markus stond nog steeds geparkeerd en zag zijn riante uitgangspositie van enkele minuten geleden volledig te niet gedaan….hij schreeuwde nog harder dan eerst maar het mocht niet baten…. Hij is afgedropen naar de wal.
Met heel veel moeite heb ik de race afgemaakt. Regelmatig stond ik geparkeerd en het laatste halve windse rak heb ik dobberend afgelegd. Maar zoals ik vorig jaar op Skive had geleerd, altijd doorvaren tot de wedstrijdorganisatie de race aflast, en dat was niet het geval.

De finishing lag een stuk lager dan de plek waar wij het wat in en uitgingen en dus was het nog een lange dobberpartij terug naar de wal. Volledig kapot maat tevreden Ov. Het uitvaren van beide races was ik benieuwd naar mijn klassering van de tweede race…. Ik was te gretig geweest en ze hadden me OCS gegeven, dat betekent een te vroege start en dus geen score….. Dat was wel even zuur na zon lange strijd met de elementen.

Conclusie dag 1, het waren geen kampioenschap waardige omstandigheden. Er was alleen wind langs de wal en je was niet in staat de gehele baan rond te planeren. Maar goed de wedstrijdorganisatie bepaald en de twee race resultaten gelden.

stuurboord en