Op de laatste dag kon er tot 12 uur gestart worden. Aangekomen op de site stond er op de overkant een lekkere bries voor 11 meter. Dus direct zeilen opgetuigd en klaar voor de strijd.

Tijdens de skippersmeeting geeft de wedstrijdleider aan dat eerst de jeugd twee races gaat doen en daarna de masters. Dus nog even rust en kijken naar de eerste race van de jeugd. Een pittig windje op de overkant laat een leuke strijd tot stand komen.

Het is mooier weer dan de afgelopen dagen en de lucht boven het Gardameer is vrij schoon van bewolking. En dan gebeurd wat meestal op het Gardameer gebeurd, de noordenwind sterft langzaam uit…… De jeugd wordt naar de kant gestuurd omdat de wind teruggezakt is naar onder de 8 knopen. Het is inmiddels 11 uur geweest en hoewel er tot 12 uur kan worden gestart weet een ieder dat met het uitsterven van de noordenwind de kans op zuidenwind voor 12 uur 0% is.

De strijd is gestreden en de deelnemers beginnen hun spullen op te ruimen, trailers gereed te maken en reisklaar te maken voor de terugreis naar huis. Sommigen zullen met de auto huiswaarts gaan ergens in Europa anderen zullen met het vliegtuig weer huiswaarts keren, bijvoorbeeld naar Brazilië…..

Mijn eigen prestaties zijn teleurstellend. Ik had geheel geen rekening gehouden met omstandigheden waarin een 10 meter zeil nodig zou zijn. De ‘normale’ omstandigheden vanher Gardameer in deze periode van het jaar zijn gewoonlijk af te dekken met een 11 meter en een 12 meter maar deze keer had ik ook echte een 10 meter nodig gehad. Door deze omstandigheden te veel races gemist en dus geen klassement kunnen maken.

Volgend jaar zijn de kampioenschappen in Oostenrijk, dan maar zorgen dat ik er wel klaar voor ben en rekening houd met alle (on)mogelijkheden, er komt in ieder geval een 10 meter bij.

Conclusie: slecht gepresteerd, veel geleerd. Ik had het niet willen missen!